کلام امیر

مَن کَثُرَ کَلامُهُ کَثُرَ خَطَؤُهُ
وَ مَن کَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَیاؤُهُ
وَ مَن قَلَّ حَیاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ
وَ مَن قَلَّ وَرَعُهُ ماتَ قَلْبُهُ
وَ مَن ماتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النَّارَ

هر کسی که سخنش افزایش یافت،
اشتباهات او نیز فزونی خواهد یافت
و هر کس خطایش افزایش یافت، حیایش کم می‌گردد
و هرکس حیایش کم شد، تقوایش کم می‌شود
و کسی که تقوایش کم شود، دلش می‌میرد
و هر کس قلبش مُرد، به دوزخ وارد خواهد شد.

  نهج البلاغه، حکمت 349

دریافت سایز اصلی