کلام امیر

أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَرَضِیَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ ضُرَّهُ،

وَهَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَهُ

هر کس «طمع» در درون داشته باشد خود را حقیر کرده

و کسی که ناراحتی‌هایش را فاش کند به ذلّت خویش راضی شده

و کسی که زبانش را بر خود امیر کند شخصیت خود را پایمال کرده است.

anyone have greed, itself has been little and Anyone to reveal their discomfort,

itself has been humiliation and anyone his tongue will reign on itself,

their character has been violated.

تحف العقول، ص 201 

دریافت سایز اصلی