کلام امیر

کلام امیر
آخرین مطالب
پربیننده ترین مطالب
کلام امیر را لینک کرده‌اند

۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «دوزخ» ثبت شده است

مکارم اخلاق

جمعه, ۱۸ بهمن ۱۳۹۲، ۱۰:۰۷ ب.ظ

و کُنّا لا نَرجُو جَنَّةً ولا نَخشَی ناراً ولا ثَواباً ولا عِقاباً لَکانَ یَنبَغِی لَنا
أن نُطالِبَ بِمَکارِمِ الأخلاقِ؛ فإنَّها ممّا تَدُلُّ علی سَبیلِ النَّجاحِ.

حتّی اگر امید بهشت و ترس از آتش، و انتظار ثواب و عقاب هم نداشتیم،
باز شایسته بود به دنبال بزرگواری‌های اخلاقی باشیم؛
زیرا این مکارم از چیزهایی است که  راه موفقیت را نشان می‌دهد.

Even if we do not have hope of Paradise, fear of Fire,
 and waiting for eward or punishment, it is proper to follow the moral characters,
 for these are of things that show the way of success.

مستدرک الوسائل، ج 11، ص 193

بر خویشتن رحم کنید!

يكشنبه, ۲۷ مرداد ۱۳۹۲، ۱۲:۰۲ ق.ظ

واعلموا انّه لیس لهذا الجلد الرقیق
صبر على النار فارحموا نفوسکم.

آگاه باشید این پوست نازک تن،
 طاقت آتش دوزخ را ندارد،
 پس بر خویشتن رحم کنید.

 You should know that this thin skin
 cannot tolerate the Fire (of Hell).
So, have pity on yourselves.

نهج‌البلاغه، خطبه 183

دریافت سایز اصلی

حبّ علی بن ابیطالب(ع)

سه شنبه, ۸ مرداد ۱۳۹۲، ۰۵:۰۵ ق.ظ

پیامبـر صلی الله علیه وآله سلّم:

اگر تمـام مردم بر محبت و ارادت به علی بن ابیطالب(علیه‌السلام) متفق می‌شدند

خداوند عزّوجل آتش دوزخ را نمی‌آفرید.


فرا رسیدن ایام شهادت مولای متقیان، یعسوب الدین، اسد الله الغالب،

غالب کل غالب و مطلوب کل طالب، امیرالمومنین و ولی المومنین ، علی بن ابیطالب علیه‌السلام را به محضر

حضرت ولی عصر امام زمان روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا

و همه شیعیان و محبان آن حضرت تسلیت عرض می نماییم .

از زیاده‌گویی تا دوزخ...

چهارشنبه, ۹ اسفند ۱۳۹۱، ۱۰:۴۱ ب.ظ

مَن کَثُرَ کَلامُهُ کَثُرَ خَطَؤُهُ
وَ مَن کَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَیاؤُهُ
وَ مَن قَلَّ حَیاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ
وَ مَن قَلَّ وَرَعُهُ ماتَ قَلْبُهُ
وَ مَن ماتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النَّارَ

هر کسی که سخنش افزایش یافت،
اشتباهات او نیز فزونی خواهد یافت
و هر کس خطایش افزایش یافت، حیایش کم می‌گردد
و هرکس حیایش کم شد، تقوایش کم می‌شود
و کسی که تقوایش کم شود، دلش می‌میرد
و هر کس قلبش مُرد، به دوزخ وارد خواهد شد.

  نهج البلاغه، حکمت 349